Gemiste kans
Het is vrijdag middag half zes.
Een oudere heer, met een plastic tasje met het logo van een concurrent in zijn hand, loopt de winkel binnen.
Hij legt aan mijn collega uit dat hij, na een vruchteloos bezoekje aan zijn opticien, terugwandelde naar de parkeer garage en onze winkel zag.
Hij vraagt of we naar zijn nieuwe bril kunnen kijken.
Zijn verhaal is als volgt:
Hij meldde zich een half jaar geleden bij de opticien. Deze specifieke opticien is een winkelformule die regelmatig stunt met laagste-prijs-garantie achtige reclames.
Zijn voornaamste klacht is dat hij overdreven zijn hoofd moet draaien om zijn buitenspiegels te zien tijdens het autorijden.
De mevrouw in de winkel verkoopt hem, na een vluchtige oogmeting, een grotere bril.
Al direkt bemerkt hij dat dit het probleem niet oplost, maar hij moet er volgens de winkelmedewerkers eerst maar aan wennen.
In de daaropvolgende maanden gaat deze meneer een paar keer terug naar deze brillenwinkel. Steeds wordt hem, na een vluchtige controle van zijn bril, verzekerd dat het niet beter kan. En zo loopt hij, na een vruchteloos bezoek aan deze brillenwinkel, terug naar zijn auto. Hij ziet ons stoepbord, en loopt naar binnen.
Mijn collega meet zijn ogen nauwkeurig op, meet de oogdruk (en schrikt), maakt netvliesfoto's (en schrikt nog meer) en doet een gezichtsveldmeting. Inmiddels zijn we met z'n tweeen met deze meneer in gesprek want het ziet er slecht uit. Gevorderde oogschade door glaucoom...
Deze meneer ziet met het middelste deeltje van zijn gezichtsveld nog vrij goed, maar ietsje naar links of rechts ziet hij vrijwel niets meer. Vandaar dat hij zijn ogen steeds nadrukkelijk moet richten op hetgeen hij wil zien. En bewegingen in zijn periferie ziet hij niet meer aankomen, zoals een auto uit een zijstraat, of iemand die hem wil begroeten met uitgestoken hand (zoals ik merkte toen ik er bij kwam).
Uiteindelijk nam deze man redelijk gemakkelijk en gelaten de uitslag van de oogcontrole tot zich. Het leek wel of mijn collega en ik er meer van onder de indruk waren.
Deze meneer is uiteraard naar de oogarts gestuurd voor verdere behandeling.
Het is heel jammer dat deze aandoening niet een half jaar eerder, bij de andere opticien, is opgemerkt. Er is verzuimd om bijvoorbeeld de oogdruk te meten, zelfs toen deze meneer enkele keren terug kwam met klachten. Waarschijnlijk was een half jaar geleden al sprake van een aangetast gezichtveld, maar als deze man op dat moment naar de oogarts was gestuurd dan was verdere toename van zijn oogschade achterwege gebleven.
Uiteindelijk is gebleken dat goedkoop duurkoop is.. Niet alleen met de oog gezondheid van deze man, maar met zijn nieuwe (betaalde) bril schoot hij ook nog eens niets op..
Bij Miedema adviseren wij om elke twee jaar de ogen te laten controleren. We meten onder anderen de sterkte, scherpte, oogdruk en fotograferen het netvlies. Deze gegevens komen handig op een rijtje op ons computerscherm en als er iets belangwekkends veranderd dat zijn we er op tijd bij.
Hoe het met deze meneer verder vergaan is weten we niet. Hij heeft later niet meer iets van zich laten horen maar we hopen dat hij zich toch nog goed kan redden met zijn beschadigde ogen. Ik vrees echter dat autorijden er voor hem niet meer in zat.
