De (onnodig) slechtziende
Een poosje geleden kwam een meneer bij mij waarvan meteen opviel dat die erg sterke brillenglazen had. De opticien had er desondanks een mooi stukje vakwerk van gemaakt, met extra dunne glazen, maar door het gewicht moest de bril regelmatig worden bijgesteld. Aangezien de opticien waar de bril gekocht was, gestopt was met zijn zaak, vroeg de meneer of wij voortaan de service wilden verlenen. De vorige opticien had ons aanbevolen.
Tevens wilde meneer zijn ogen eens laten meten en kijken of er nog iets verbeterd kon worden aan zijn gezichtsvermogen. Hij waarschuwde vooraf dat ik niet raar moest opkijken van zijn slechte ogen.
Inderdaad, deze man zag niet veel. Vrijwel heel zijn leven had hij slecht gezien, een gezichtsscherpte voor zijn beste oog van 25%. Dit wil zeggen dat wanneer een normaalziende een rijtje letters van een bepaalde grootte op een bepaalde afstand nog nét kan lezen, diezelfde letters vier keer zo groot moeten zijn om ze te kunnen lezen voor deze meneer. Autorijden is dan ook uit den boze.
Tijdens de oogmeting vond ik geen noemenswaardige sterkteverschillen met zijn huidige bril. Wel ontdekte ik een flinke staar op beide ogen. De klant gaf toe al eerder op de hoogte gebracht te zijn van het bestaan van staar. Hij had geen zin in een operatie en voelde weinig voor een oogarts bezoek. Ik vertelde hem dat wij juist zeer goede berichten horen van onze klanten over de resultaten die tegenwoordig behaald worden. En dat hij vroeg of laat toch naar een oogarts toe moet, omdat de staar ooit een keer overrijp kan worden.
De klant vertrok met de informatie en kwam daarna enkele keren terug om er over te praten. Uiteindelijk ging hij naar de oogarts, en toen ook die hem gerust wist te stellen gaf hij toe.
Na de zeer succesvolle staaroperatie had deze meneer een gezichtsscherpte van 70%. En zijn zware bril kon hij omruilen voor een lichtgewicht omdat zijn oogsterkte veel minder hoog was. In alle opzichten was dit een geslaagde operatie. Zijn werk werd leuker (hovenier) en hij dacht aan het nemen van autorijlessen. De wereld om hem heen was een stuk kleurrijker en mooier geworden.
De moraal van het verhaal is dat een staarpatient het meeste lijdt van de operatie die hij vreest. Oogartsen zijn zeer kundig en met de huidige technieken is succes vrijwel verzekerd. In dit voorbeeld staat een patient met staar, maar eigenlijk is het op alle oogziekten van toepassing dat regelmatig informeren of er al nieuwe mogelijkheden en technieken voor handen zijn een must is voor een patient. Op oogheelkundig gebied wordt constant veel onderzoek gedaan en soms zijn er zeer bemoedigende resultaten.
Regelmatig maken wij mee dat mensen een bezoek aan de oogarts uitstellen en uitstellen ondanks aandringen van huisarts, opticien, optometrist en familie.
Ogen zijn kostbaar en men is bang dat de oogarts het beetje dat men soms nog heeft kapot maakt. Ik zou hier niet bang voor zijn. Er zijn allerlei verhalen in omloop van ogen die uit de kassen werden getrokken, mensen die blind werden van een operatie, enzovoorts.
Maar in de praktijk heb ik dat nog nooit meegemaakt. Bovendien is voor de nederlandse oogarts met name een staaroperatie vrijwel dagelijks werk. En U bent zelf baas. Als de oogarts een operatie adviseert dan kunt U altijd nog weigeren. Maar weigeren zonder alle informatie tot U te nemen is niet verstandig.
